Choroba lokomocyjna u psów to powszechny problem. Może zepsuć radość z podróży. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy i skutecznie pomóc swojemu czworonogowi.
Czym jest choroba lokomocyjna u psa?
Choroba lokomocyjna to inaczej kinetoza. Jest to nietolerancja transportowa. Występuje podczas podróży pojazdami. Dotyczy to samochodu, pociągu czy samolotu. Choroba lokomocyjna często występuje u dzieci i dorosłych. Cierpią na nią także zwierzęta. Psy i koty mogą źle znosić podróż. U psów rozpoznanie jest trudniejsze. Nie potrafią powiedzieć o swoim samopoczuciu.
Przyczyną choroby jest brak koordynacji sygnałów. Mózg otrzymuje sprzeczne informacje. Pochodzą one z błędnika i wzroku. Ruch pojazdu podrażnia narząd równowagi. Narząd ten znajduje się w uchu wewnętrznym. Bodźce z narządu przedsionkowego łączą się z ośrodkiem wymiotnym. Znajduje się on w pniu mózgu. Ta rozbieżność wywołuje objawy choroby.
Choroba lokomocyjna dotyka wiele psów. Szacuje się, że co szósty pies cierpi na tę dolegliwość. Około 16 do 20 procent psów ma ten problem. Choroba lokomocyjna to uporczywe objawy. Dotyczą głównie układu pokarmowego.
Co to jest choroba lokomocyjna u psa?
Choroba lokomocyjna to nietolerancja transportowa. Pojawia się podczas podróży pojazdami. Wynika z konfliktu sygnałów zmysłowych.
Jakie są objawy choroby lokomocyjnej u psa?
Objawy choroby lokomocyjnej pojawiają się szybko. Zwykle w ciągu kilku minut jazdy. Pierwsze oznaki to apatia i osowiałość. Następnie pojawia się niepokój i zianie. Pies może nadmiernie się ślinić. Często mlaska i oblizuje wargi. Występuje przyspieszony oddech i tętno. Pies może drżeć lub skomleć. Nudności prowadzą do wymiotów. Niektóre psy chowają się w aucie. Objawy mogą się różnić. Zależą od indywidualnych cech psa.
Typowe objawy choroby lokomocyjnej u psów to:
- Apatia, osowiałość
- Niepokój, pobudzenie
- Ziewanie
- Nadmierne ślinienie (ślinotok)
- Mlaskanie, oblizywanie warg
- Przyspieszony oddech i tętno
- Drżenie
- Skamlenie, piszczenie
- Nudności
- Wymioty
- Letarg
- Przestraszony wygląd
- Chowanie się
- Biegunka (rzadziej)
Jak rozpoznać chorobę lokomocyjną u psa?
Obserwuj psa podczas jazdy. Typowe objawy to ślinienie, ziewanie, niepokój i wymioty.
Dlaczego niektóre psy cierpią na chorobę lokomocyjną?
Choroba lokomocyjna dotyka częściej młode psy. Szczególnie te do drugiego roku życia. Ich układ przedsionkowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Podobnie jak u dzieci, problem częściej występuje u młodych. Wiele szczeniąt wyrasta z tej dolegliwości. Stan ten może być przejściowy. Choroba może jednak wystąpić u psów w każdym wieku. Dotyczy także starszych psów.
Niektóre rasy mogą być bardziej podatne. Wymienia się beagle, labradory, buldożki francuskie. Predyspozycje rasowe są możliwe.
Stres i lęk nasilają objawy. Złe skojarzenia z jazdą autem pogarszają sytuację. Zwierzę może rozwinąć lęk przed podróżami. Lęk objawia się ślinieniem, wymiotami, niepokojem. Występuje wokalizacja, oddawanie moczu i kału. U zwierząt z lękiem lokomocyjnym często występuje ucieczka. Im wcześniej pies jest przyzwyczajany do podróży, tym lepiej.
Na chorobę lokomocyjną zapada około 17-20% psów. 64% przypadków dotyczy psów powyżej roku. Nawet 1/6 populacji psów cierpi na chorobę lub lęk. 82% właścicieli psów chętniej podróżowałoby. Warunkiem jest brak cierpienia psa na chorobę lokomocyjną.
Lęk lokomocyjny a choroba lokomocyjna – czy to to samo?
Choroba lokomocyjna wynika z fizjologii. Jest to problem z układem równowagi. Lęk lokomocyjny to reakcja emocjonalna. Pies boi się jazdy samochodem. Lęk może być przyczyną lub skutkiem choroby. Pies, który źle znosi jazdę, może zacząć się jej bać. Objawy lęku i choroby często się nakładają. Oba stany mogą wymagać wsparcia behawioralnego.
Czy to lęk czy choroba lokomocyjna?
Choroba lokomocyjna to problem fizjologiczny z równowagą. Lęk to reakcja na stres związany z jazdą. Objawy mogą być podobne lub nakładać się.
Jak pomóc psu radzić sobie z chorobą lokomocyjną?
Możesz zastosować metody behawioralne. Stopniowe przyzwyczajanie jest kluczowe. Zacznij od krótkich wizyt w samochodzie. Pozwól psu poznać auto z wyłączonym silnikiem. Nagradzaj psa za spokojne zachowanie. Używaj smaczków jako motywacji. Stopniowo wydłużaj czas spędzony w samochodzie. Następnie rozpocznij bardzo krótkie przejażdżki. Powoli wydłużaj trasę podróży. Zawsze kończ jazdę pozytywnym doświadczeniem. Na przykład idźcie na krótki spacer po przyjeździe.
Zapewnij psu komfortowe warunki w aucie. Pies powinien mieć zabezpieczone miejsce. Użyj transportera lub szelek bezpieczeństwa. Transporter możesz przysłonić kocem. Ograniczenie widoczności pomaga niektórym psom. Maty ochronne zabezpieczą tapicerkę. Chłonne podkłady ułatwią sprzątanie po wymiotach.
Dbaj o świeże powietrze w samochodzie. Uchyl okno w trakcie jazdy. Utrzymuj komfortową temperaturę. Latem używaj klimatyzacji. Unikaj głośnej muzyki. Nie używaj intensywnych zapachów samochodowych. Unikaj też jedzenia i perfum o silnym zapachu.
Stosuj metody relaksacyjne. Umieść w aucie ulubiony kocyk psa. Zapach domu może go uspokoić. Zapewnij psu zabawki do gryzienia. Możesz zastosować feromony uspokajające. Feromony lawendowe są dostępne w sprejach. Aromaterapia może wspierać wyciszenie.
Jak przyzwyczaić psa do jazdy samochodem?
Zacznij od zabawy w aucie bez silnika. Stopniowo wprowadzaj krótkie przejażdżki. Zawsze kończ pozytywnym akcentem.
Dieta i przerwy podczas podróży
Przygotowanie psa do podróży obejmuje dietę. Unikaj karmienia psa tuż przed wyjazdem. Ostatni posiłek podaj 4 do 8 godzin wcześniej. Możesz podać lekkostrawny pokarm. Zrób to w niewielkiej ilości. Dostęp do wody jest ważny. Podawanie wody jest bezpieczne przez cały czas. Zapewnij świeżą wodę na postojach.
Podczas dłuższych podróży rób częste przerwy. Zatrzymuj się co najmniej co 2 godziny. Pozwól psu wyjść z auta. Zróbcie krótki spacer. Pies może załatwić potrzeby fizjologiczne. Daj mu napić się wody. Zabieraj smakołyki na przerwy. Nagradzaj psa za dobre zachowanie podczas postoju.
Unikaj wystawiania głowy psa za szybę. Jest to niebezpieczne. Kontroluj temperaturę w samochodzie. Latem podróżuj w chłodniejszych porach dnia. Jazda nocą lub z klimatyzacją jest lepsza. Odpowiednie przygotowanie poprawia komfort podróży.
Farmakoterapia i naturalne wsparcie
Zawsze skonsultuj podanie leków z weterynarzem. Nie podawaj leków ludzkich na własną rękę. Leki z ludzkiej apteki mogą być toksyczne dla psów. Dotyczy to ibuprofenu, aspiryny i paracetamolu. Paracetamol jest bardzo toksyczny. Może uszkodzić wątrobę i czerwone krwinki. Aspiryna jest źle tolerowana. Szczególnie przez młode psy i koty. Pyralgina jest bezpieczna we właściwej dawce. Dawkowanie ustala weterynarz.
Weterynarz może przepisać leki. Dostępne są leki przeciwwymiotne i uspokajające. Dawka leku zależy od wielkości psa. Zależy też od jego stanu zdrowia. Leki podaje się zazwyczaj przed podróżą. Zwykle 30-60 minut wcześniej.
Najczęściej stosowane leki na chorobę lokomocyjną u psów:
| Lek | Substancja czynna | Działanie | Czas działania | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| Cerenia | Maropitant | Silnie przeciwwymiotne | 12-24 godziny | Na receptę, bez senności |
| Aviomarin | Dimenhydrynat | Przeciwwymiotne, uspokajające | 4-8 godzin | Może powodować senność, suchość w ustach |
| Hydroksyzyna | Hydroksyzyna | Przeciwlękowa | Nieokreślony (podawać 1h przed) | Na receptę, może powodować senność |
Cerenia jest skutecznym środkiem. Zawiera maropitant. Działa silnie przeciwwymiotnie. Zwykle nie powoduje senności. Efekt utrzymuje się długo. Od 12 do 24 godzin. Jest dostępna na receptę. Aviomarin zawiera dimenhydrynat. Działa przeciwwymiotnie. Ma też działanie uspokajające i przeciwalergiczne. Działa około 8 godzin. Kosztuje około 20 zł za 10 tabletek. Podaje się go 30-60 minut przed jazdą. Może powodować senność, suchość w jamie ustnej, biegunkę.
Leki uspokajające to benzodiazepiny i hydroksyzyna. Hydroksyzynę podaje się godzinę przed podróżą. Może wywołać senność. Xanax (alprazolam) to silny lek przeciwlękowy. Stosuje się go w ciężkich przypadkach. Wymaga ścisłej konsultacji z weterynarzem.
Można stosować naturalne metody. Imbir, koper włoski, koperek łagodzą nudności. Olejki CBD i uspokajające zioła mogą pomóc. Waleriana jest przykładem zioła. Aromaterapia z feromonami jest coraz popularniejsza.
Co podać psu na chorobę lokomocyjną?
Możesz podać leki przeciwwymiotne lub uspokajające. Zawsze zrób to po konsultacji z weterynarzem. Dostępne są też naturalne środki jak imbir.
Co zrobić, gdy pies wymiotuje w podróży?
Zachowaj spokój, jeśli pies wymiotuje. Pies nie kontroluje tego odruchu. Nie krzycz na niego. Nie karć go. Pies źle się czuje. Skup się na pomocy. Zatrzymanie się na postój jest dobrym pomysłem. Pozwól psu dojść do siebie. Zapewnij mu świeże powietrze i wodę.
W samochodzie używaj mat ochronnych. Transportery i klatki ułatwiają sprzątanie. Chłonne podkłady pomogą w przypadku wymiotów. Zabezpieczenie miejsca podróży jest ważne. Zapewnia bezpieczeństwo i czystość.
Kiedy szukać pomocy weterynaryjnej?
Warto skonsultować się z weterynarzem. Lekarz weterynarii postawi właściwą diagnozę. Wykluczy inne przyczyny objawów. Mogą to być infekcje ucha. Problemy żołądkowe lub neurologiczne też są możliwe. Diagnoza opiera się na obserwacji objawów. Ważne jest wykluczenie innych schorzeń.
Weterynarz dobierze najlepsze metody leczenia. Może zalecić działania behawioralne. Terapia farmakologiczna jest często potrzebna. Połączenie obu podejść daje najlepsze efekty. Farmakologiczne i behawioralne postępowanie jest kluczowe. Dotyczy to choroby lokomocyjnej i lęku.
Informacje zawarte w tym artykule nie zastępują konsultacji weterynaryjnej. Zawsze zasięgnij porady lekarza weterynarii.
Podsumowanie
Choroba lokomocyjna to częsty problem u psów. Dotyka głównie młode zwierzęta. Wynika z konfliktu sygnałów zmysłowych. Objawy to głównie nudności i wymioty. Może prowadzić do lęku przed podróżą. Możesz pomóc psu na wiele sposobów. Stopniowe przyzwyczajanie do samochodu jest ważne. Zapewnij psu komfortowe warunki. Dbaj o odpowiednie przygotowanie przed podróżą.
Farmakoterapia jest często konieczna. Leki przeciwwymiotne i uspokajające pomagają. Stosowanie leków wymaga konsultacji weterynaryjnej. Nigdy nie podawaj leków ludzkich bez konsultacji. Naturalne metody mogą wspierać terapię. Pamiętaj o cierpliwości i empatii. Nie karć psa za wymioty.
Coraz więcej opiekunów podróżuje z psami. Rośnie świadomość problemu choroby lokomocyjnej. Dostępnych jest więcej rozwiązań. Łączenie metod behawioralnych i farmakologicznych to trend. Ważne jest odpowiednie przygotowanie psa od młodego wieku.
„Choroba lokomocyjna, znana również jako kinetoza, to stan, który może znacząco obniżyć komfort wycieczki zarówno dla zwierzaka, jak i jego właściciela.”
Równie ciekaw