Choroby mięśni u psów to poważne schorzenia. Wpływają na zdolność poruszania się zwierzęcia. Dowiedz się o przyczynach, objawach i metodach leczenia. Wczesna diagnoza jest kluczowa.
Co to są choroby mięśni u psów?
Choroby mięśni u psów to szeroka grupa schorzeń. Mogą dotyczyć jednego mięśnia lub wielu grup mięśni. Zapalenie mięśni jest jednym z tych stanów. Nazwa „zapalenie mięśni” pochodzi od greckich słów „mio” (mięsień) i „itis” (stan zapalny). Zapalenie mięśni to zespół zaburzeń. Prowadzi do zmian w tkance mięśniowej. Często powoduje utratę funkcji motorycznych. Mięśnie dotknięte chorobą mogą tracić siłę. To powoduje przeciążenie zdrowych mięśni. Niektóre choroby mięśni prowadzą do znacznego pogorszenia jakości życia psa.
Rodzaje zapalenia mięśni u psów
Zapalenie mięśni obejmuje choroby zależne od układu odpornościowego. Jednym z typów jest zapalenie wielomięśniowe. Innym specyficznym typem jest zapalenie mięśni żujących. Miopatia to ogólny termin na choroby mięśni. Może mieć charakter dziedziczny. Czasem jest spowodowana czynnikami zewnętrznymi. Dystrofia mięśniowa to choroba genetyczna. Często występuje u ras takich jak Golden Retriever. Zapalenie mięśni może być wywołane przez wiele czynników. Należą do nich infekcje, urazy czy choroby autoimmunologiczne.
Zapalenie mięśni żujących (MMM)
Miopatia MMM jest najczęściej występującą miopatią. Dotyczy mięśni żuciowych psa. Należą do nich mięsień żwacz i mięsień skroniowy. Obejmuje też mięśnie skrzydłowe. Zaliczamy do nich mięsień dwubrzuścowy i mięsień żuchwowo-gnykowy. Polskie nazwy to zapalenie mięśni żwaczy lub przywodzących żuchwę.
Przyczyny chorób mięśni u psów
Przyczyny chorób mięśni są różnorodne. Mogą mieć podłoże genetyczne. Często są związane z reakcją autoimmunologiczną. Choroby autoimmunologiczne, jak miastenia, atakują mięśnie. Powodują osłabienie. Mogą prowadzić do paraliżu tylnych kończyn. Zapalenie mięśni również bywa autoimmunologiczne. Proces autoimmunizacyjny może być wywołany infekcjami. Przykładem jest Leishmania infantum. Bakterie Streptococcus pyogenes także mogą odegrać rolę. Reakcje krzyżowe przeciwciał prowadzą do autoimmunizacji. Podobieństwo antygenów obcych i własnych jest przyczyną.
Inne przyczyny to infekcje. Włączamy w to infekcje bakteryjne i wirusowe. Urazy i przeciążenia mięśni są częste. Reakcje na niektóre leki mogą wywołać zapalenie. Przyczyny obejmują też wiek psa. Hipotermia czy pasożyty także mogą być czynnikiem. Zanik mięśni wynika z braku treningu. Powodują go też choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Niedobór składników odżywczych jest ważny. Nowotwory także mogą prowadzić do zaniku.
Predyspozycje rasowe
Niektóre rasy mają większe predyspozycje. Miopatia MMM występuje głównie u młodych suk dużych ras. Są to owczarki niemieckie i dobermany. Także labradory i golden retrievery. Średni wiek psów z MMM to 3 lata. Czasem chorują psy od 3-4 miesięcy. Miastenia dotyka Golden Retrieverów. Podatne są też Labradory i Great Dane. Dystrofia mięśniowa występuje głównie u Golden Retrieverów. Dysplazja stawu biodrowego dotyka ras średnich i dużych. Mniejsze rasy, jak teriery szkockie, mogą dziedziczyć skurcze mięśni.
Objawy chorób mięśni u psów
Objawy chorób mięśni bywają zróżnicowane. Rozpoznanie ich jest kluczowe dla opieki. Wiele objawów może wskazywać na inne problemy. Należą do nich choroby stawów, serca czy nerwów. Ogólne objawy to słabość i utrata energii. Pies ma trudności w poruszaniu się. Może wystąpić drżenie mięśni. Obserwujemy mniejszą aktywność. Częsty jest zanik masy mięśniowej. Pies odczuwa bolesność. Ma trudności z wstawaniem. Problemy z jedzeniem i oddychaniem są możliwe. Pies traci apetyt. Może spadać jego masa ciała. Zapalenie stawów u psa często powoduje apatię. Widoczna jest kulawizna i sztywny chód. Chory pies może przenosić ciężar. Robi to na zdrowe kończyny. To prowadzi do zaniku mięśni. Reumatyzm u psa wiąże się z utratą apetytu. Zmniejsza się aktywność fizyczna.
Objawy specyficzne dla typów chorób
Miastenia powoduje niezależne od obciążenia osłabienie. Może prowadzić do paraliżu tylnych kończyn. Objawy miastenii rozwijają się stopniowo. Właściciele zauważają mniejszą aktywność. Pies traci masę ciała. Ma trudności z utrzymaniem równowagi. Problemy z połykiem i oddychaniem są możliwe. Mięśnie zanikają w okolicy kręgosłupa i kończyn.
Objawy kliniczne MMM obejmują zapadnięcie gałek ocznych. Widoczny jest zanik mięśni skroniowych. Mięśnie są obrzmiałe i bolesne. Węzły chłonne mogą być powiększone. W fazie ostrej mięśnie są obrzmiałe i bolesne. Gałki oczne mogą być wytrzeszczone. Węzły chłonne są powiększone. W stadium przewlekłym następuje zwłóknienie mięśni. Dochodzi do ich zaniku. Ruchomość żuchwy jest ograniczona. Gałki oczne zapadają się. Przewlekła faza choroby może powodować guzek. Może być widoczna masa na głowie.
Ostre zapalenie mięśni objawia się pogrubionymi mięśniami. Mięśnie są rozgrzane. Bolą zwierzę. Reumatyzm mięśniowy często pojawia się zimą. Występuje też po przeziębieniach. Towarzyszą mu bóle i gorączka. Skurcze mięśni są objawem choroby podstawowej. Może to być infekcja lub choroba serca.
Diagnozowanie chorób mięśni u psów
Prawidłowa diagnoza jest podstawą leczenia. Weterynarz przeprowadza badanie fizykalne. Zbiera dokładny wywiad o psie. Zapyta o obserwowane objawy. Zapyta o ich nasilenie. Diagnoza często wymaga dodatkowych badań.
| Metoda diagnostyczna | Opis |
|---|---|
| Badania krwi | Ocena markerów zapalnych, enzymów mięśniowych. |
| Badanie moczu | Może wykazać obecność krwi lub innych nieprawidłowości. |
| Badania obrazowe | Rentgen, ultrasonografia, rezonans magnetyczny oceniają stan mięśni i kości. |
| Biopsja mięśni | Pobranie próbki tkanki do badania histopatologicznego. |
| Test serum na przeciwciała 2M | Specyficzny test na zapalenie mięśni żuciowych (MMM). Jest w 100% specyficzny. Czułość testu wynosi 85%. |
| Test z edrofonium | Stosowany w diagnostyce miastenii. |
| Badanie przeciwciał przeciwko receptorowi acetylocholiny | Specyficzny test na miastenię. |
| Genetyczne testy DNA | Pozwalają zidentyfikować dziedziczne formy miopatii czy dystrofii. |
W badaniach naukowych potwierdzono związek MMM z autoimmunizacją. Jest ona skierowana przeciwko miozynie typu 2M. Obecność przeciwciał IgG przeciwko 2M miozynie występuje w 80-85% przypadków MMM. Badania immunologiczne i histopatologiczne są ważne. Przypadkowa biopsja mięśnia czołowego może dać fałszywy wynik. Proces autoimmunologiczny niszczy włókna mięśniowe. Odpowiadają za to limfocyty T CD8+.
Leczenie chorób mięśni u psów
Leczenie zależy od przyczyny i rodzaju choroby. Odpowiednia terapia powinna być ustalona przez specjalistę. Leczenie najczęściej obejmuje leki. Często stosuje się leki immunosupresyjne. Należą do nich kortykosteroidy. Leczenie kortykosteroidami może przywrócić ruchomość żuchwy przy MMM. Długotrwała terapia steroidami ma ryzyko. Może prowadzić do miopatii steroidowej.
W leczeniu miastenii stosuje się leki immunosupresyjne. Używa się też inhibitory acetylocholinesterazy. Leczenie zapalenia mięśni obejmuje leki przeciwzapalne. Czasem potrzebne są antybiotyki. Leczenie reumatyzmu obejmuje środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Podawanie NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) jest powszechne w chorobie zwyrodnieniowej. NLPZ mogą mieć skutki uboczne.
Rehabilitacja i fizjoterapia są bardzo ważne. Wspierają powrót do zdrowia. Terapie fizjoterapeutyczne pomagają. Hydroterapia także jest pomocna. Pomagają utrzymać ruchomość. Zwiększają siłę mięśni. Rehabilitacja jest ważnym elementem leczenia reumatyzmu. Czas leczenia zapalenia mięśni trwa od 8 do 12 miesięcy. Wczesna diagnoza i leczenie dają dobre rokowanie w fazie ostrej. Przewlekła faza wymaga ostrożnego podejścia do rokowania.
Dieta odgrywa wspierającą rolę. Dieta bogata w białko jest zalecana. Suplementy mogą wspomóc leczenie. Należą do nich kolagen, glukozamina, biotyna. Warto stosować naturalne suplementy wspierające stawy. Nutraceutyki są produktami spożywczymi. Mają cechy profilaktyczne. Zawierają cenne składniki. Należą do nich witaminy C i E. Ważne są kwasy tłuszczowe EPA i DHA. Inne to likopen, kwercetyna, glutamina. Cynk i wapń także są istotne. Ekstrakt z morwy i wyciąg ze skórki winogron są pomocne. Białka mleka i pył z poroża jelenia także się stosuje.
| Rodzaj leczenia | Przykłady / Działanie |
|---|---|
| Leki immunosupresyjne | Kortykosteroidy – hamują nieprawidłową reakcję układu odpornościowego. |
| Inhibitory acetylocholinesterazy | Zwiększają dostępność neuroprzekaźnika w miastenii. |
| Leki przeciwzapalne | Zmniejszają ból i obrzęk. NLPZ. |
| Antybiotyki | Stosowane w przypadku infekcyjnych przyczyn zapalenia. |
| Fizjoterapia i rehabilitacja | Ćwiczenia, masaż, hydroterapia – poprawiają ruchomość i siłę. |
| Dieta i suplementacja | Dieta wysokobiałkowa, suplementy wspierające mięśnie i stawy (kolagen, glukozamina, witaminy, kwasy tłuszczowe). |
Zapobieganie i opieka nad psem z chorobą mięśni
Profilaktyka jest ważna. Pomaga zmniejszyć ryzyko chorób. Regularne wizyty u weterynarza są kluczowe. Pozwalają na wczesne wykrycie problemów. Odpowiednia aktywność fizyczna jest niezbędna. Dostosuj ćwiczenia do możliwości psa. Unikaj przeciążenia mięśni i stawów. Zbilansowana dieta jest fundamentem zdrowia. Powinna być bogata w składniki odżywcze. Dieta wspiera mięśnie i stawy. Nie przekarmiaj psa. Nadwaga obciąża stawy. Zapewnij psu odpowiednią aktywność. Daj mu dużo rozrywki.
W przypadku objawów zaleca się konsultację. Skonsultuj się z weterynarzem. Odwiedź lokalnego weterynarza. Szybka konsultacja jest ważna. Edukacja właściciela na temat chorób jest pomocna. Zadbaj o miękkie legowisko dla psa. Powinno być odpowiednio umieszczone. Ogranicz aktywność chorego psa. Unikaj długich spacerów. Schody i skakanie są niewskazane. Czytaj składy produktów dla psa. Stosuj naturalne suplementy.
Tekst jest wyłącznie informacyjny. Nie zastępuje konsultacji z lekarzem weterynarii. Porady mają charakter informacyjny. Nie są indywidualną poradą weterynaryjną. Redakcja nie bierze odpowiedzialności za szkody. Szkody wynikłe z interpretacji treści.
Często zadawane pytania
Czy choroby mięśni u psów są niebezpieczne?
Tak, niektóre choroby mięśni mogą być bardzo poważne. Mogą prowadzić do znacznego pogorszenia jakości życia. Mogą nawet zagrażać życiu psa. Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe.
Jak długo trwa leczenie zapalenia mięśni u psa?
Czas leczenia zapalenia mięśni często trwa od 8 do 12 miesięcy. To zależy od ciężkości i typu choroby. Wymaga cierpliwości i konsekwencji.
Które rasy psów są najbardziej podatne na miastenię?
Rasy szczególnie podatne na miastenię to Golden Retriever, Labrador Retriever i Great Dane. Predyspozycje genetyczne odgrywają rolę.
Jakie są najczęstsze choroby mięśniowe u psów?
Najczęstsze choroby mięśniowe to miopatia, dystrofia mięśniowa i zapalenie mięśni (myositis). Każda ma inne przyczyny i przebieg.
Czy odpowiednia dieta może pomóc w chorobach mięśni?
Tak, odpowiednia dieta jest ważnym elementem wspierającym leczenie. Dieta bogata w białko i suplementy może pomóc w regeneracji. Wspiera ogólny stan zdrowia psa.
Bibliografia
- San Román Ascaso, F. (1988). Universidad Autónoma de Barcelona.
- Pellegrino, F. (2018). Revista Argentina de NEUROLOGÍA VETERINARIA.
- Informacje z bloga Pyszna Miska.
- Informacje ze strony zwierzaki-domowe.pl.
- Informacje ze strony zooplus.pl.
- Informacje ze strony ZwierzetaiMy.pl.
Równie ciekaw