Nadziąślak to częsta zmiana w jamie ustnej psów. Jest to łagodna narośl na dziąsłach. Wymaga ona uwagi weterynarza. Wczesne wykrycie poprawia rokowania. Zrozumienie objawów i leczenia jest kluczowe.
Czym jest nadziąślak u psa?
Nadziąślak (epulis) to łagodny rozrost tkanki. Pojawia się na dziąsłach psa. Zaliczamy go do zmian zapalno-rozrostowych. Nie ma on charakteru nowotworowego. Nadziąślaki spotyka się bardzo często. Stanowią około 35% wszystkich guzów jamy ustnej psa. Nadziąślak jest tworem charakterystycznym. Bywa twardy i gładki w dotyku. Często jest uszypułkowany. Szybko się rozrasta. Może zakrywać korony zębów. Narośl powstaje w błonie śluzowej. Dotyczy wyrostków zębodołowych lub okostnej.
Rodzaje nadziąślaków
Nadziąślaki u psów dzielimy na cztery typy. Wyróżniamy nadziąślaki włóknikowate. Są też nadziąślaki kostniejące. Kolejnym typem są wielokomórkowe. Istnieją również kolczystokomórkowe. Te zmiany mają różne cechy. Ich wygląd i zachowanie mogą się różnić. Zmiany najczęściej rozpoznawane są jako narośla włóknikowate. Wymagają one badania histopatologicznego. To pozwala na dokładną diagnozę typu.
Przyczyny powstawania nadziąślaków
Przyczyny nadziąślaka nie są do końca poznane. Wskazuje się na wiele czynników. Bakterie odgrywają ważną rolę. Urazy jamy ustnej mogą być przyczyną. Wahania hormonalne mają znaczenie. Zła dieta sprzyja ich powstawaniu. Słaba higiena jamy ustnej jest kluczowa. Przewlekłe zapalenie dziąseł jest powiązane. Genetyka także wpływa na ryzyko. Stres może mieć swój udział. Wiek psa ma znaczenie. Starsze psy są bardziej narażone.
Rasy predysponowane do nadziąślaków
Niektóre rasy psów są bardziej podatne. Wśród nich są boksery. Buldogi angielskie często zapadają na tę chorobę. Dobermany również są w grupie ryzyka. Owczarki niemieckie bywają predysponowane. Owczarki szetlandzkie też są narażone. Pudle miniaturowe i średnie mają większe ryzyko. Sznaucery olbrzymie i średnie są predysponowane. Buldożki francuskie też mogą mieć ten problem. Dogi de bordeaux są wymieniane.
Objawy nadziąślaka u psa
Objawy bywają subtelne na początku. Z czasem stają się bardziej uciążliwe. Nieświeży oddech jest pierwszym sygnałem. Nadmierne ślinienie może wystąpić. Krwiste wycieki z jamy ustnej są możliwe. Zmiany w jedzeniu są częste. Pies może mieć osłabiony apetyt. Czasem odmawia twardych pokarmów. Może chudnąć. Narośl powoduje ból przy gryzieniu. Asymetria fafli bywa widoczna. Krwawienie z dziąseł jest objawem. Guzowate zmiany na dziąsłach są widoczne. Obniżenie aktywności psa to sygnał. Zmiany w zachowaniu mogą się pojawić. Pies może unikać dotyku w okolicach pyska. Powiększone węzły chłonne bywają obecne.
W zaawansowanych stadiach nadziąślak utrudnia jedzenie. Rozrost może tworzyć głębokie kieszenie. W nich zalegają resztki jedzenia. To sprzyja infekcjom bakteryjnym.
Diagnozowanie nadziąślaka
Diagnoza zaczyna się od badania klinicznego. Weterynarz bada jamę ustną. Guz powinien zobaczyć lekarz. To kluczowe dla postawienia diagnozy. Czasem potrzebna jest biopsja. Badanie cytologiczne pomaga. Badanie histopatologiczne jest niezbędne. Potwierdza typ zmiany. Odróżnia nadziąślaka od nowotworu złośliwego. Badania obrazowe są ważne. Zdjęcie RTG czaszki jest pomocne. Tomografia komputerowa z kontrastem daje dokładny obraz. Rezonans magnetyczny bywa stosowany. Endoskopia weterynaryjna może być użyta. Dokładna diagnostyka jest kluczowa. Pozwala wykluczyć zmiany złośliwe. Zmiany brodawkowate bywają mylone z nadziąślakiem. Zmiany zlokalizowane w jamie ustnej mogą być złośliwe. Rak płaskonabłonkowy to przykład. Czerniak to inny przykład. Szkliwiak akantotyczny to groźna zmiana.
Jakie badania są potrzebne do zdiagnozowania nadziąślaka?
Do zdiagnozowania nadziąślaka potrzebne jest badanie kliniczne. Weterynarz może zlecić biopsję. Ważne jest badanie histopatologiczne. Badania obrazowe jak RTG lub tomografia są pomocne.
Leczenie nadziąślaka u psa
Leczenie nadziąślaka polega na jego usunięciu. Zabieg jest zazwyczaj konieczny. Wykonuje się go operacyjnie. Pies otrzymuje znieczulenie ogólne. Operacja nazywa się gingiwektomią. Im mniejsza zmiana, tym zabieg mniej inwazyjny. Wczesne usunięcie zapobiega rozrostowi. Zapobiega też zezłośliwieniu. Stosuje się wymrażanie miejsca wycięcia. To może zmniejszyć ryzyko nawrotu. Terapia laserowa to alternatywa. Jest mniej inwazyjna. W przypadku zmian złośliwych wymagane jest usunięcie z marginesem. Leczenie wspomagające bywa potrzebne. Chemioterapia lub radioterapia są stosowane przy nowotworach złośliwych.
Najbardziej narażone na powstawanie nadziąślaków są psy o brachycefalicznej budowie czaszki, w tym szczególnie boksery.
Czy usunięcie nadziąślaka jest zawsze konieczne?
Tak, usunięcie nadziąślaka jest zazwyczaj konieczne. Zapobiega to jego rozrostowi. Minimalizuje ryzyko powikłań. Chroni przed ewentualnym zezłośliwieniem.
Koszty leczenia nadziąślaka
Koszt operacji wynosi zwykle kilkaset złotych. Cena zależy od rozległości zmiany. Zależy też od stopnia zaawansowania. Metoda zabiegu wpływa na koszt. Im mniejsza zmiana, tym koszt niższy. Usunięcie nadziąślaka kosztuje od około 300 zł. W Gliwicach, w klinice AniCura, usługi mogą być opłacane w ratach.
| Usługa | Orientacyjny koszt |
|---|---|
| Usunięcie nadziąślaka (operacja) | Kilka set złotych (zależnie od kliniki i przypadku) |
| Badanie histopatologiczne | Dodatkowy koszt |
Rokowania po leczeniu
Rokowania są zazwyczaj dobre. Dotyczy to łagodnych nadziąślaków. Wczesne wykrycie i leczenie poprawiają rokowania. Zaawansowane przypadki mają gorsze rokowania. Mogą wymagać dłuższej rekonwalescencji. Zmiany mają tendencję do nawrotów. Szczególnie gdy usunięcie jest niepełne. Dbałość o higienę jamy ustnej po zabiegu jest kluczowa. Minimalizuje ryzyko nawrotu. Rokowanie jest złe przy nieleczonych zmianach złośliwych.
Nie wolno dopuścić do zaawansowania choroby, bo nadziąślak może doprowadzić do zezłośliwienia lub powstania nowotworu złośliwego.
Profilaktyka nadziąślaka
Zapobieganie nadziąślakom jest możliwe. Regularna higiena jamy ustnej jest kluczowa. Codzienne mycie zębów pomaga. Używaj specjalnych szczoteczek i past. Usuwanie kamienia nazębnego jest ważne. Weterynarz wykonuje ten zabieg. Regularne wizyty u weterynarza są konieczne. Kontroluj jamę ustną psa w domu. Sprawdzaj pysk pod kątem nieprawidłowości. Zbilansowana dieta jest ważna. Dieta bogata w przeciwutleniacze wspiera zdrowie. Stosowanie specjalistycznych karm pomaga. Zabawki do żucia wspierają higienę. Wczesne przyzwyczajanie psa do higieny ułatwia pielęgnację. Odpowiednia dieta i higiena zapobiegają problemom.
- Regularnie kontroluj jamę ustną psa.
- Wcześnie usuwaj zauważone narośle.
- Dbaj o codzienną higienę zębów pupila.
- Stosuj odpowiednie preparaty do higieny.
- Usuwaj kamień nazębny u weterynarza.
- Zapewnij psu zbilansowaną dietę.
- Używaj gryzaków dentystycznych.
- Regularnie odwiedzaj weterynarza.
Jak zapobiegać nadziąślakom u psa?
Nadziąślakom można zapobiegać. Kluczowa jest regularna higiena jamy ustnej. Obejmuje to szczotkowanie zębów. Ważne jest usuwanie kamienia nazębnego przez weterynarza. Regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne. Prawidłowa dieta także pomaga.
Podsumowanie
Nadziąślak to powszechny problem stomatologiczny. Występuje głównie u psów. Jest to łagodna zmiana. Może jednak powodować dyskomfort. Może utrudniać jedzenie. Istnieje ryzyko zezłośliwienia. Wczesne wykrycie jest bardzo ważne. Regularna kontrola jamy ustnej pomaga. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu. Rokowania są zwykle dobre. Profilaktyka odgrywa dużą rolę. Dbałość o higienę jamy ustnej jest kluczowa. Zmniejsza ryzyko nawrotów. Konsultacja z weterynarzem jest niezbędna. Zgłoś się do lekarza szybko. Im szybciej wdrożysz leczenie, tym lepiej.
Równie ciekaw