Nosówka u psa to bardzo groźna choroba wirusowa. Może prowadzić do poważnych powikłań. W skrajnych przypadkach zagraża życiu zwierzęcia. Dowiedz się, jak rozpoznać nosówkę u psa. Poznaj skuteczne metody leczenia. Kluczowa jest także odpowiednia profilaktyka.

Czym jest nosówka u psa?

Nosówka to jedna z najgroźniejszych chorób wirusowych. Wywołuje ją wirus nosówki psów (CDV). Należy on do rodziny Paramyxoviridae. Ten sam rodzaj wirusa powoduje odrę u ludzi. Nosówka psów nie przenosi się jednak na człowieka. Choroba była kiedyś bardzo rozpowszechniona w Polsce. Często powodowała śmierć psów. Dziś dzięki szczepieniom występuje rzadziej. Nadal stanowi jednak zagrożenie dla niezaszczepionych zwierząt. Nosówka jest wysoce zakaźna. Może dotknąć każdego psa. Szczególnie narażone są szczenięta.

Jak pies może zarazić się nosówką?

Wirus nosówki przenosi się łatwo. Główną drogą zakażenia jest kontakt kropelkowy. Pies może zarazić się od chorego zwierzęcia. Kontakt z wydzielinami jest niebezpieczny. Chodzi o ślinę, śluz, kał i mocz. Wirus przenosi się także przez wspólne miski. Buty i ubranie człowieka też mogą przenosić wirusa. Wirus jest bardzo zaraźliwy. Może przetrwać w środowisku. Czas przeżycia wirusa wynosi od kilku godzin do kilku dni. W niskiej temperaturze wirus żyje dłużej. Dezynfekcja i wysoka temperatura szybko go niszczą. Nosówka atakuje nie tylko psy domowe. Zarażają się nią także dzikie zwierzęta. Są to na przykład lisy, szopy i fretki. Schroniska i hodowle to miejsca podwyższonego ryzyka. Sezon jesienno-zimowy sprzyja rozprzestrzenianiu się choroby. Zakażone psy mogą wydalać wirusa przez długi czas. Może to trwać nawet 12 tygodni po przechorowaniu. Ciężarne suki mogą przenosić wirusa na młode przez łożysko.

Kto jest najbardziej narażony na nosówkę?

Nosówka może zaatakować każdego psa. Szczególnie podatne są niektóre grupy zwierząt. Najbardziej wrażliwe są szczenięta. Dotyczy to wieku między 3 a 6 miesiącem życia. Nieszczepione psy są w grupie wysokiego ryzyka. Psy z obniżoną odpornością chorują ciężej. Starsze psy również są bardziej narażone. Szczenięta z pseudohodowli często chorują. Podobnie zwierzęta ze schronisk. Brak szczepienia to największy czynnik ryzyka. Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt do 7. tygodnia życia. Ich układ odpornościowy jest słabszy.

Jakie są objawy nosówki u psa?

Objawy nosówki mogą być różne. Zależą od postaci choroby. Okres inkubacji trwa od 3 do 14 dni. Zazwyczaj pierwsze symptomy pojawiają się po 3-7 dniach. U silnych psów choroba może przebiegać łagodnie. Czasem jest nawet bezobjawowa. U psów z osłabioną odpornością choroba jest ciężka. Może prowadzić do nagłej śmierci. Nosówka atakuje różne układy. Dotyka układ oddechowy, pokarmowy i nerwowy. Może też wpływać na skórę i oczy.

Wczesne objawy nosówki często obejmują:

  • Wysoką gorączkę (powyżej 39°C).
  • Apatia i osowiałość.
  • Brak apetytu.
  • Wyciek z nosa i oczu (surowiczy, śluzowy lub ropny).
  • Kichanie i kaszel.

W miarę postępu choroby pojawiają się bardziej zaawansowane objawy. Mogą to być:

  • Trudności z oddychaniem.
  • Wymioty.
  • Biegunka (czasem ze śluzem lub krwią).
  • Odwodnienie.
  • Osłabienie.

Rodzaje nosówki u psa

Nosówka może przybierać różne formy kliniczne. Przebieg choroby bywa złożony. Wyróżnia się kilka głównych postaci. Często występują one jednocześnie lub następują po sobie.

Postać nieżytowo-oddechowa (płucna)

Zaczyna się nieżytem górnych dróg oddechowych. Pojawia się obrzęk błony śluzowej nosa. Pies kicha i kaszle. Występuje wydzielina z nosa i oczu. Może być wodnista, ropna lub krwista. Często pojawia się gorączka. Pies ma trudności z oddychaniem. Może dojść do zapalenia płuc.

Postać jelitowa

Charakteryzuje się problemami z układem pokarmowym. Głównymi objawami są wymioty i biegunka. Biegunka bywa bardzo silna. Może prowadzić do odwodnienia. W kale może pojawić się śluz lub krew. Pies traci apetyt i chudnie.

Postać skórna

Ta forma nosówki dotyczy skóry. Na podbrzuszu i wewnętrznych częściach ud pojawiają się małe pęcherzyki. Może wystąpić wysypka. Czasem tworzą się owrzodzenia. U starszych psów (powyżej 7 lat) może pojawić się choroba twardej łapy. Polega na zgrubieniu opuszek łap.

Postać oczna

Dotyczy narządu wzroku. Pojawia się zapalenie spojówek. Pies intensywnie łzawi. Może wykazywać światłowstręt. Czasem dochodzi do zmian na siatkówce. W ciężkich przypadkach może dojść do utraty wzroku.

Postać nerwowa

Jest to najgroźniejsza postać choroby. Może pojawić się w zaawansowanym stadium. Atakuje układ nerwowy. Objawy neurologiczne są bardzo zróżnicowane. Mogą obejmować agresję, ślinienie. Częste są skurcze mięśni. Mogą wystąpić drgawki i padaczki. Pies może mieć zaburzenia koordynacji. Uszkodzenia neurologiczne często są trwałe. Nawet po wyleczeniu nosówki.

Postać rozrodcza

Ta forma jest rzadziej opisywana. Może wpływać na płodność zwierząt. Zakażone psy mogą wydalać wirusa. Dotyczy to także dróg rozrodczych. Ciężarne suki mogą zarażać szczenięta.

Jak zdiagnozować nosówkę u psa?

Wykrycie nosówki wymaga szybkiej reakcji. Opiekun psa powinien obserwować zwierzę. Każde niepokojące objawy wymagają konsultacji. Wizyta u weterynarza jest kluczowa. Diagnoza opiera się na kilku elementach. Weterynarz zbiera dokładny wywiad. Pyta o objawy i historię szczepień. Następnie przeprowadza badanie kliniczne. Obserwuje stan ogólny psa. Sprawdza temperaturę i osłuchuje płuca. Ogląda oczy, nos i skórę. Wiele chorób ma podobne objawy. Dlatego potrzebne są badania dodatkowe.

Zobacz  Lękliwy pies: Jak pomóc mu pokonać strach?

Metody diagnostyczne obejmują:

  • Badanie morfologii krwi (często widoczna leukopenia).
  • Rozmaz krwi.
  • Badania serologiczne (testy ELISA). Pozwalają wykryć przeciwciała.
  • Test PCR. Wykrywa materiał genetyczny wirusa. Stosuje się wymaz z nosa, gardła. Czasem próbki kału lub moczu.
  • Test immunofluorescencji (DFAT). Wykrywa wirusa w komórkach.
  • Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Wykonywane przy objawach nerwowych.
  • Badania obrazowe. Radiologia płuc przy postaci oddechowej. Rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT) przy objawach neurologicznych.

Wczesna diagnoza zwiększa szanse na wyleczenie. Nie należy zwlekać z wizytą u weterynarza.

Jak leczyć nosówkę u psa?

Leczenie nosówki jest trudne. Nie ma leku zwalczającego wirusa bezpośrednio. Terapia jest głównie objawowa. Polega na wspieraniu organizmu psa. Celem jest zwalczanie skutków działania wirusa. Leczenie trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Zależy od stopnia zaawansowania choroby. Szybkość rozpoczęcia terapii jest ważna. Stan układu odpornościowego psa też wpływa na czas leczenia.

Leczenie obejmuje:

  • Podawanie płynów dożylnie (kroplówki). Zapobiega odwodnieniu.
  • Antybiotyki. Zwalczają wtórne infekcje bakteryjne.
  • Leki przeciwwymiotne i przeciwbiegunkowe. Łagodzą objawy jelitowe.
  • Leki przeciwdrgawkowe. Stosowane przy postaci nerwowej.
  • Suplementacja witaminowa (szczególnie witaminy z grupy B). Wspiera układ nerwowy.
  • Leki wspierające odporność.
  • Krople do oczu. Łagodzą objawy oczne.
  • Wsparcie immunologiczne.
  • Hospitalizacja w ciężkich przypadkach.

Opieka nad chorym psem jest bardzo ważna. Pies wymaga spokoju i ciepła. Należy zapewnić mu komfortowe warunki. Dieta powinna być lekkostrawna i odżywcza. Ważne jest nawadnianie zwierzęcia. Trzeba dbać o higienę. Regularnie usuwać wydzieliny z nosa i oczu. Izolacja chorego psa jest konieczna. Chroni inne zwierzęta przed zakażeniem. Po przechorowaniu pies nabywa odporność. Zazwyczaj jest to odporność na całe życie. Jednak pies może mieć trwałe uszkodzenia. Dotyczy to zwłaszcza uszkodzeń neurologicznych. W bardzo ciężkich przypadkach, z dużym cierpieniem, eutanazja bywa rozważana. Jest to humanitarne rozwiązanie.

Jak zapobiegać nosówce u psa? Profilaktyka

Profilaktyka jest najlepszą ochroną przed nosówką. Opiera się głównie na szczepieniach. Szczepienia ochronne są bardzo skuteczne. Zapewniają wysoką ochronę. Prawidłowo wykonane szczepienia dają dużą pewność. Zwierzę nie zachoruje. Unikanie szczepień zwiększa ryzyko. Może prowadzić do powrotu choroby. Zagraża życiu psa.

Szczepienia profilaktyczne

Szczepienie przeciw nosówce jest kluczowe. Pierwsze szczepienie wykonuje się u szczeniąt. Optymalny wiek to 6-8 tygodni życia. Szczepienia powtarza się w cyklu. Kolejne dawki podaje się co 3-4 tygodnie. Zazwyczaj w wieku 9 i 12 tygodni. Dorosłym psom podaje się dawki przypominające. Częstotliwość zależy od zaleceń weterynarza i typu szczepionki. Zazwyczaj co 1-3 lata. Ceny wieloskładnikowych szczepionek to około 100 zł. Ważne jest przygotowanie psa do szczepienia. Pies powinien być zdrowy. Odrobaczony i bez pasożytów. Zmniejsza to ryzyko odczynów poszczepiennych.

Harmonogram szczepień:

Wiek szczenięcia Szczepienie
6-8 tygodni Pierwsza dawka (nosówka + inne choroby)
9-12 tygodni Druga dawka (nosówka + inne choroby)
12-16 tygodni Trzecia dawka (nosówka + wścieklizna)
Co 1-3 lata (dorosłe psy) Dawka przypominająca

Dodatkowe środki zapobiegawcze

Szczepienia to podstawa. Dodatkowa profilaktyka też jest ważna. Obejmuje dbanie o higienę. Utrzymuj czystość w miejscu przebywania psa. Regularnie sprzątaj i dezynfekuj. Unikaj kontaktu z nieznanymi zwierzętami. Szczególnie w miejscach o dużym skupisku psów. Schroniska i parki dla psów bywają ryzykowne. Izolacja chorego zwierzęcia jest konieczna. Zapobiega rozprzestrzenianiu się wirusa. Myj ręce po kontakcie z chorym psem. Stosowanie suplementów może wspierać odporność. Zdrowa dieta jest ważna. Regularne wizyty u weterynarza są zalecane. Pomagają wczesne wykryć problemy. Kontrole u weterynarza to element profilaktyki.

Zalecenia profilaktyczne:

  • Regularne szczepienia psa zgodnie z harmonogramem.
  • Utrzymanie higieny w domu i na podwórku.
  • Unikanie kontaktów z bezpańskimi psami.
  • Izolacja chorego psa od innych zwierząt.
  • Monitorowanie stanu zdrowia psa każdego dnia.
  • Szybka reakcja na pierwsze objawy choroby.
  • Dezynfekcja pomieszczeń i przedmiotów po kontakcie z chorym zwierzęciem.
  • Odpowiednia dieta wzmacniająca odporność.

Pamiętaj, że lepiej zapobiegać niż leczyć! Nosówka to choroba, której naprawdę można zapobiec.

Często Zadawane Pytania dotyczące nosówki u psa

Czy nosówkę u psa można całkowicie wyleczyć?

Tak, nosówkę u psa można wyleczyć. Szanse na wyleczenie zależą od wielu czynników. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby. Ważny jest także stopień zaawansowania w momencie rozpoczęcia leczenia. Młodsze psy i psy z lepszą odpornością mają lepsze rokowania. Niestety, nawet po wyleczeniu, pies może mieć trwałe powikłania. Dotyczy to zwłaszcza uszkodzeń układu nerwowego.

Ile trwa leczenie nosówki u psa?

Czas leczenia nosówki u psa jest zróżnicowany. Zwykle trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Zależy to od postaci choroby. Postać nerwowa wymaga dłuższego leczenia. Wpływa na to szybkość rozpoczęcia terapii. Stan ogólny i odporność psa też mają znaczenie. Leczenie jest procesem długotrwałym. Wymaga cierpliwości i zaangażowania opiekuna.

Jak wygląda pies z nosówką?

Pies z nosówką może wyglądać różnie. Zależy to od etapu i postaci choroby. Na początku pies bywa apatyczny. Może mieć gorączkę. Często pojawia się wydzielina z nosa i oczu. W zaawansowanej postaci mogą wystąpić objawy neurologiczne. Pies może mieć drgawki. Może też pojawić się biegunka. W postaci skórnej widoczne są zmiany na skórze. Obraz kliniczny jest bardzo zmienny.

Ile żyje pies z nosówką?

Długość życia psa z nosówką jest trudna do określenia. Zależy od ciężkości zakażenia. Ważny jest wiek psa. Szczenięta i starsze psy mają gorsze rokowania. Szybkość wdrożenia leczenia ma ogromne znaczenie. Śmiertelność wśród psów zakażonych szacuje się na 30-80%. U młodych psów może sięgać nawet 80%. Przy intensywnym leczeniu i wsparciu weterynaryjnym, wiele psów przeżywa. Jednak mogą pozostać trwałe powikłania.

Infografika przedstawiająca śmiertelność psów zakażonych nosówką
SMERTELNOSC NOSOWKA

Infografika przedstawiająca wiek najbardziej zagrożonych szczeniąt
WIEK ZAGROZONE SZCZENIETA


Równie ciekaw

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *